Znamienną cechą postawy Jakubisiaka była wrażliwość na to, co się wokół działo, a co się dziać nie powinno. Nie stanowiło to jedynie sfery dociekań intelektualnych, ale dociekań związanych z potrzebami poszczególnych obywateli złączonych wspólnym działaniem społeczeństw zarówno wówczas, jak i przede wszystkim z myślą o przyszłości.
[…].
Punktem wyjścia myśli Jakubisiaka wówczas i w okresie późniejszym – a byłoby to nawet aktualne i dzisiaj – była potrzeba wytrwałości w przemyślanym i raz powziętym zamiarze.
[…].
Autor zwracał szczególną uwagę na wytrwałość jako afirmację wybranych wartości i zdążającego do nich celu
Tadeusz Wyrwa, „Czarnego poloneza” ciąg dalszy… Powtórka z historii, Norbertinum, Lublin 2011, s. 220.
