Archiwalia

W dziale „Archiwalia” został umieszczony kolejny dokument: jest to ostatni rękopis ks. Augustyna Jakubisiaka, który został napisany dzień przed jego śmiercią. Jest to francuskie tłumaczenie zawartości (spisu treści) drugiej części ostatniej książki ks. Jakubisiaka, jego etyki, zatytułowanej Nowe Przymierze. Książka ta jest w całości dostępna w naszej czytelni. Rękopis jest datowany na 22 listopada 1945 roku. Ksiądz Jakubisiak zmarł nagle w dniu 23 listopada […]

W dziale „Archiwalia” został umieszczony kolejny dokument: obrazek pamiątkowy dla żałobników na pogrzeb ks. Augustyna Jakubisiaka. W Polsce tradycja takich obrazków, na wzór pamiątkowych obrazków z okazji prymicji lub kolejnej jubileuszowej rocznicy święceń kapłańskich, jest mniej znana. We Francji była powszechna i jest nadal zachowywana, choć w mniejszym zakresie i najczęściej we wspólnotach tzw. tradycyjnych. Obrazki te znajdują się w dużej ilości […]

W dziale „Archiwalia” został umieszczony kolejny dokument: odręczne notatki ks. Augustyna Jakubisiaka do wykładu lub prelekcji pt. „Ideał filozofa w życiu”. Wykład ten został najprawdopodobniej wygłoszony na jednym z zebrań w Bibliotece Polskiej w Paryżu (być może nieoficjalnym). Nie odnaleziono do tej pory dalszych szczegółów.

Zygmunt Jakimiak w swoim tłumaczeniu na język polski książki ks. Augustyna Jakubisiaka Essai sur les limites de l’espace et du temps zamieścił wiersz dedykowany autorowi, który umieszczamy w dziale „Archiwalia”. Tłumaczenie nigdy się nie ukazało. Jego edycja nie jest możliwa jeszcze przez najbliższych kilka lat ze względu na autorskie prawa majątkowe. Wiersz został zaś pierwotnie opublikowany w jednym z artykułów naukowych kierownika […]

W dziale „Archiwalia” pojawił się zeszyt z notatkami do fizyki ks. Augustyna Jakubisiaka, który znajduje się w Archiwum Biblioteki Polskiej w Paryżu (akcesja 3482). Ks. Jakubisiak, podejmując studia filozoficzne w Instytucie Katolickim w 1910, dokształcał się też z nauk przyrodniczych na paryskich uniwersytetach. Uczęszczał również na tzw. wolne wykłady. Prezentowany notatnik nie jest datowany. Notatki nie pozwalają też stwierdzić, gdzie i kiedy były zapisywane. Niemniej dokument […]

Na stronie, nie bez związku z aktualną sytuacją na świecie, powstał nowy dział, w którym zostaną umieszczone niektóre, najważniejsze dla dalszych badań nad osobą i myślą ks. Augustyna Jakubisiaka, materiały i dokumenty znajdujące się w archiwum Towarzystwa Historyczno-Literackiego i Biblioteki Polskiej w Paryżu. W sekcji pojawił się pierwszy dokument: kilkunastostronicowy wyjątek z Inwentarza Rękopisów Towarzystwa Historyczno-Literackiego i Biblioteki Polskiej w Paryżu, w którym są opisane akcesje (nr 3413-3484 dotyczące spuścizny ks. Augustyna Jakubisiaka).

Wincenty Lutosławski w tekście pt. „Prawo Jakubisiaka”, który ukazał się w czasopiśmie „Prosto z Mostu” (1936, nr 46, s. 2) sformułował następującą syntezę społecznych poglądów polskiego duchownego i filozofa: Każda ludzka władza nadana jednostce naraża tę jednostkę na nieuchronne pokusy. Człowiek, o ile jest pozbawiony wyraźnej łaski Bożej, zwykle tym pokusom oprzeć się nie może, i popełnia nadużycia. Jednak władza jednostki […]

W numerze 84. miesięcznika „Pologne Littéraire” (Warszawa, 15 września 1933) ukazał się tekst Paula Cazina pt. Le galant polonais. Nouvelle inédite, do którego jako ilustracja zostało dołączone zdjęcie autora wraz z ks. Augustynem Jakubisiakiem w biurze cenzury obozu więźniów (gdzie ks. Jakubisiak pełnił funkcję duszpasterza). Archiwum Paula Cazina znajduje się w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza (zob. Danuta Knysz-Tomaszewska, Spis zawartości […]

W książce Jeanne et Léon Bloy. Une écriture à quatre mains, której autorką jest Natacha Galperine (Paris, Cerf, 2017) znajduje się zdjęcie ks. Augustyna Jakubisiaka podpisane jak w tytule postu. Fragmenty książki wraz ze zdjęciem są dostępne na platformie Google Books:

W przedmowie do polskiego wydania książki „Skauting i indywidualność” Henriego Boucheta (pierwotne wydanie w około 1938 roku) znajdujemy następujący fragment: Niech wolno mi będzie teraz jako filozofowi spłacić dług wdzięczności temu, komu zawdzięczam zrozumienie, jak zbawienną i opatrznościową jest różnorodność świata, a mianowicie jego właściwości etniczne czy też prowincjonalne, które podtrzymują jednostkę i nie pozwalają jej rozpłynąć się w tym konformizmie światowym, o którym marzą […]